Ayşem Şiiri - Mehmet Çakır

Demir parmaklıklar soğuk ve zalim
Beni yolların salmıyor Ayşe’m
Hasretinden mahf-u perişan halim
Burda sensiz yüzüm gülmüyor Ayşe’m

İçimde bir sızı derin ve ince
Sancımın sebebi yokluğun bence
Ağlıyorum sen aklıma gelince
Hiç kimse yaşımı silmiyor Ayşe’m

Bulut gibi doldum yağamıyorum
Dertleri başımdan savamıyorum
Dört duvar içine sığamıyorum
Dar geliyor beni almıyor Ayşe’m

Hatırlatsın diye her daim seni
Silmedim yüzümden o son buseni
Yanımda sen olsan anlardın beni
Kimseler halimi bilmiyor Ayşe’m

Çok gördüm bu aşktan vazgeç diyeni
Çaresiz olsam da bırakmam seni
Bazen umutsuzluk sarıyor beni
Tutunacak dalım kalmıyor Ayşe’m

Vuslata ermeye yok bir senedim
Unutmak istedim beceremedim
Kendimi zorladım kaç kez denedim
Anladım ki sensiz olmuyor Ayşe’m

Sen gönlümün gerçek sevdasıymışsın
Gözümün hayali rüyasıymışsın
Demek canımın bir parçasıymışsın
Yüreğimde yerin dolmuyor Ayşe’m

Yedi beni öfkem biriken hıncım
Duvara yumruktan ibaret öcüm
Hicrana yenildim kalmadı gücüm
Ben bittim ayrılık yılmıyor Ayşe’m

24.07.2008
VEZİRKÖPRÜ