Gül kızım
Ayşe benim gül kızım.
İlk göz ağrım,
İlk evlat.
Ne zaman sorsam ona
Hemen söyler Gülkız’ım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




şiiri okuyunca aklıma bir zamanlar aynı sınıfta
okuduğum arkadaşım geldi.
RABBİM onuda bu şiirin yazılmasına vesile olan kişiyide anneler annesi Hz.Ayşe gibi saf ve temiz kılsın.
bir Ayşede bu kadar mı vasıf olur dedim şiiri okuyunca. Ayşe ki bu gönle nasıl bir cemre düşürmüş...
Allah bu satırların sahibi Ayşeyi mutlu ve huzurlu kılsın
ve ithaf edenini de....
tebrikler
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta