Ayşem Şiiri - Abbas Paksoy

Boy’unu görsem, göz’ümü alamam.
Cihan’ı gezsem, eşini bulamam.
Vallahi Ayşe’mden, ayrı kalamam.
Hilal gibidir, Ayşe’min kaş’ları.

Melek kadar güzel, masum yüz’leri,
Işık saçıyor, yakut’tan göz’leri.
Beni büyülüyor, bütün söz’leri.
İnci gibidir, Ayşe’min diş’leri.

Toprağa basmıyor, sanki uçuyor.
Gittiği yerlere, rahmet saçıyor.
Dağlar, taşlar bile, kucak açıyor.
İpek gibidir, Ayşe’min saç’ları.

Saten beden’ini, süzüp geziyor.
Umudum, peşinde, zikzak çiziyor.
Cilve’si, naz’ı, öz’ümü eziyor.
Alev gibidir, Ayşe’min dil’leri.

Paksoy’umun, gönlünü yoramadım.
Çok aradım, kusur bulamadım.
Bir kez olsun, bel’ini saramadım.
Füze gibidir, Ayşe’min döş’leri.