Ay! ... Ay! .. Ay! ...
Bulutlar ağladı mı ne?
Ortalık damla damla
Akıyor, akıyor seller
Ay! ... Ay! ... Ay! ...
Yanlış mı görüyorum ne?
Bulutlar değilmiş ağlayan
Ağlayan Ayseller...
Ay, selden korkup, göğe çekilmiş
Ay, seli görüp, yıldızlara bölünmüş
Ay, selsiz yaşayamazdı hani?
Peki,
Ben nasıl yaşarım, n' iderim?
Nere giderim?
İçimdeki Aysel'siz...
Kayıt Tarihi : 4.6.2004 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aysel Al](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/04/ayseller.jpg)
sözcükleri şiirinize çocuksu bir hava versede, bütün olarak çok güzel bir şiir
ama hala içimizde bir yerlerede çocukluk yok mu zaten
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (2)