Aşk denen mevhumun özüne bir bak
Özde Allah vardır Habibullah var
Kendisi nuruna aşık olan Hakk
Ruhu Resule Muhabetullah var
Bu aşk ile habibini yarattı
Rabbin dergâhında, nurdandır arşın
Gök hüzün dökmeden, beni de götür
Sevdalı yüreğe, işlemez kurşun
Bir asır bıkmadan, gittim peşinden
Boş yere gizlenme, beni kaybettin
Bu da geçecekmiş, meğer başımdan
Boş yere sızlanma, beni kaybettin
Ne kötü kaderim, varmış anladım
Sevgini saygını dışa sermezsin
Sen herkesten daha, daha betersin..!
Asla başkasına hesap vermezsin,
Sen herkesten daha, daha betersin..!
Artık yalvarırım uzak dur bizden
Başını yastığa koydun ağladın
İlmek ilmek hasret doydun ağladın
Yol buz baban hasta duydun ağladın
Karda mıydın candost bilmek istedim
Geçim derdi deyip ocaktan koptun
İflah etmem artık, bu gidişle ben
Bilmem ki nedendir, yarim eziyor
Her gün kahırlara sabredişle ben
Bilmem ki nedendir, yarim seziyor
Dört bir mevsimimi, hüzünler sardı
Huzur hayaliyle zamanım aktı
Her dostum bildiğim çarçabuk bıktı
Sinemde sardığım kurşunu sıktı
Bırakın bir aşık kuldu desinler
Tüm dünya ağladı halimi görüp
Suskun gözlerinle yola bakarsın
Nasıl pınar içim bir bilsen Annem
Baskın sözlerinle canım yakarsın
Nasıl söner içim bir bilsen Annem
Gül bahçen virane dökük güllerin
Her karış toprakta onun adı var
Her yolun başından bir Kemal geçti
Gökte, dağda, suda onun tadı var
Yiğidin aşından bir Kemal geçti
Cihân a sözüyle meydan okudu
Aşkın köprüsünden geçilir birgün
Ekersen sevdayı,biçilir birgün
Kalbinin sultanı seçilir birgün
Bir ömür sürecek bir sevdadır bu
Rabbden armağandır kullanmak gerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!