Aysel Saldır Şiirleri - Şair Aysel Saldır

Bakışından süzülen ilkbaharı özledim
Bir çift kelamın için içtim karanlıkları
Yudumlarken sevdanın bal renkli şarabından
Kavuşmayı bilmeden,hasreti besteledim!

Aşkın doruklarında aşıklarla yüzleştim

Anlatırdı Ferhat dağa taşa
Seyl-i Huruşânlar durulur,
Zalim yürekler yeniden yoğrulurdu
Sevdanın şirin masallarında.
Mısralar döşerdi Mecnun kumlara
Ahuların gözyaşı mürekkep olur

Adın bir yakarıştı,göklerden silinmeyen...
Sonsuzluğa çırpınan bir güvercin kanadı,
Ateşi çalanların onmayan yarasıydı;
Kurşuni şafaklarda saklanan gözyaşıydı,
Aykırı bir bakıştı lügatimdeki adın...

Acıyı kokluyorum
Gri,koyu yeşil ve siyah
Neftî bir tadı var acının
Buruk neftî! ..
Derin bir nefes alıyorum hayattan,
Korkuyla fırlıyor gözbebeklerim yuvalarından

Kızgın çöllerde yüreği çöl ateşiyle beslenmiş bir kartalın yolu bir gün,nasıl olmuşsa,bir deniz kıyısına düşmüş ve orada gördüğü denizkızına aşık olmuş.Denizkızı da kartala.
Kartal yüreğini ve kalemini koymuş bu aşkta ortaya, denizkızı herşeyini...
Bir süre, denizden gelen fırtınalar ve dalgalarla sarsılsalar da, yitmeden sarılmayı başarmışlar birbirlerine sıkıca.Fakat bir müddet sonra kartalın o sapsarı çöl kumları düşmüş aklına.Alışık değilmiş denizkızının deniz kokan,huzur ve sükunet kokan,serin meltemler esen dünyasına.
Denizkızı anlamış ki kartalın yüreğindeki kor soğumakta. Direnmiş önceleri inanmamakta.Fakat ne yapsa yakamamış kumsalları ısıtan güneş,çöl kartalının yüreğindeki koru, eskisi kadar yakıcı bir hârla.
Ve bir akşam denizkızı,yüreğinin kocaman bir parçasını söküp göğsünden takmış kartalın kanadına.İçine düşlerini, masumiyetini ve sevdasını yüklemiş.Sonra da salmış kartalı özgürlüğün sonsuz boşluğuna.
Kartal,kanadında denizkızının yüreğini,düşlerini ve sevdasını taşıdığından habersiz uçup gitmiş kendi kızgın çöllerinin dünyasına...

Servetin, sermayen tükenir elbet,
Karşılık bekleme, varını vakfet.
Süleyman misali yaşadın farz et.
Ne kalır ahirde ömründen, aklet!

Sen işle sevabı, haramı terk et.