Aysel Çelik Şiirleri - Şair Aysel Çelik

Millet elele vererek
Ya bağımsızlık! Ya ölüm dediler,
Korkusuzca düşman üzerine yürüdüler,
Bağımsızlığa, Cumhuriyet koştular

29 Ekim 1923’de

Mutluymuş doğduğunda o güzel bebek
Kan kırmızı yanakları, saçları gül bebek
Fazla itilme kakılma yokmuş altıya dek
Altıncıda vurulunca yere serildi bebek

Ah bahtszı bebek

Uzun uzun oluk
Sevda bir soluk
Geçiyor ömür bak
Hani nerde telli duvak

Seni sana emanet etmiştim

Büyük bir saraydı girip çıkanları çoktu
Herkes güzel giyinmiş orta halli hiç yoktu
Ne var dedim burada bir düğündür dediler
Siz de buyrun diye bana ısrar ettiler
Benim de üzerimde okul forması vardı
Etekleri çok kısa üstümde de pek dardı

Kimi yerde keder, üzüntü acı
Tektir çaresi sevgidir ilacı
Çocuklar mahsun, bir lokma ekmek bulamamışlar
Bir deri bir kemik kalmış, sevgiyi duyamamışlar

Kimi yerde yeşil, yemyeşil kırlar

Huzurdur sevinçtir
Bayram güzeldir
Kuşun cıvıltısı
Çocuğun şarkısıdır

Biçare yetimin

Anne;
bizim burada günlerimiz
hep yorgun alışkanlıklar içinde geçiyor.
Sabah uyanıyoruz anne
bir sevinci, bir tutkuyu yaşamadan
hep ölümler içinde

Ellerimi uzattım
Tutmadın
Ve ben
Karanlığa saldım ellerimi
Bir tatlı gülüşüne hasret kaldım
Gözlerine baktım

Bana kaderi anlatma
Kaderim sensin
Umudu sevinci acıyı
Yaşanan mutlulukları
İşte o yalnız ve yalnız sensin

Er elde, gurbet yolda
Düşmanla vatan uğrunda
Şaha, şaha yarım durumda
Bütünlenir annenin ninnileriyle

Yankılanır! Yayılır billur sesler