Göğüs ucunu çekti bebeğinin ağzından.
Hem emzirdi, hem ağladı Aysel.
Koydu beşiğinin içine usulca,
Bakıcıya minnetle gülümsedi,
O gülümsemede neler yoktu ki.
Sütyeninin içine kalınca pet doldurdu,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Senaryo
Çok çok içli ve arka sokakların çileli insanları
Cemileydi adı
Cemo gelin diye çağrılıyordu
Bol çocuklu bir evin içerlek odasında
Genç yaşında iki büklüm olmuş bir kadın
Dalgın dalgın yığılmış çamaşırları katlıyordu
Sefil yalnızlığı/kadınlığı/nın ezikliği içinde
Geçmişini düşünüyordu
Sevdiği/sevildiği/günleri anımsadı
Hafifce gülümsedi
Sonra yitip giden hayallerinden sıyrılıp gerçeğe döndü.
Evlendirildiği kişinin
Tensel ilişkilerinden duyduğu acılar….
Daha onaltısındayken evlendirmişlerdi
Yaşı büyük beyni küçük parası bol bir adamla
Nasıl olsa alışırsın
Belki zamanla da seversin demiştiler
Belki alışmıştı ama asla sevmemişti sevememişti
Onun yaşamı yavrularından ibaretti
Eşinden aldığı tensel acılarını
Çocuklarında ki ruhsal sevgiyle unutuyordu.
Radyodan türküler dinliyordu
Kendine en uygun hüznü istek yaparak
O,azıcık sevgi arıyordu
Azıcıkta olsa o sevgi
Belkide ısıtacaktı yüreğini
Donmuş damarlarından kan yürüyecekti sevgiyle
Ama nafile
Taşlaşmışyürekte sevgi bulamamıştı.
ORHAN ERDOĞAN
Şiir ruhun derinliklerinde bir pencere açmaktır . Bu pencereden bazen yaşanmışlıklarımız bazende izlenimlerimiz bazen de yaşayamadıklarımız şiire yansır. Kısaca insan duygularına ait her şeyi şiirde buluruz.Tıpkı bu şiirde olduğu gibi…Yüreğine ve emeğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta