Bir yâr türküsü duydum dillerde
Gül padişahı sevdim bu gece
Yedi kapıdan girdi gönüle
Yoluna Eyup olasım gelir
Hoşgörüde o batmayan güneş
Ben sözünü senin için kullandığımda,
O, sözünü senin için kullandıklarında,
Ben sözünü kendin kullandığında,
Evrende her şey ışık kaynağına dönüşüyor.
Varlığım aşkın baş meleği oluyor,
Varlığın sonsuzluğun benden başlayan kıyısı.
Bahçende açan bir gül olmak ne güzel
Odanı süslemek nazlı edayla
Dört yandan esen rüzgar olmak ne güzel
Engel tanımadan ulaşmak sana
Odanda doğan güneş olmak ne güzel
Gönlümdeki güller
Nerdeyse açacak
Dedim: Henüz erken üşüyeceksiniz!
Cevap verdiler
Hep bir ağızdan
Açmazsak öleceksiniz!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!