Ayşegül Öztürk Şiirleri - Şair Ayşegül Ö ...

TUTSAK

Ölümün kıyısından alan
Ve bende bırakan hayat!

Ayaklarımı saklayıp

HAYALİN

Ay yok bu gece,
Zifiri karanlık ortalık.
Ve ruhum,
Gece kadar kararmış…

Hiçbiri…

Ektim tohumlarımı saksıya
Üfledim soluk soluğa.
Su verdim sonra
Koydum güneşin ışığına.

SEN Kİ//SEN Kİ…

Sen ki
Çocukluğum.

Sen ki

Anlat bana!
Aşkı, ihaneti.
Anlatayım sana
Acıyı.
Ağlamayı,gülememeyi…
Utanmayı;

Sarı bir ışık yanar evimde
Evim:Dünya!
Odalarımda, binlerce aydınlık…
Aydınlıkların kiminde
Sonsuz karanlık!
Karanlık!

Gece

Gece!
Sen karartsan da her yeri,
Beyaz bulutlar aydınlatıyor seni.
Göğün koyu maviliği,