Ayşegül Çocukluk Aşkım

“-Allah kaç” dendiğinde
işaret parmağımızı gösterirdik
ama sayılardan bir tek üç ü bilirdik

“-sekizden beş çıktı..”
“-üş”
“-bu kaç..”
“-üş”
“-kaç yaşındasın ibirem...”
“-üş”
“-kaş gardaşsınız”
“-üş”

sonra ben de aşağül devri başladı
“-en gözel gız kim..”
“-aşağül”
“-en sarışın kim..”
“-aşağül..”
“-en esmer kim..”
“-aşağüll”
“-en çok sevdiğin kim”
“-aşağül”
“-seni en çok seven”
“-aşağül”
adın ne deseler de..
değişmedi ömrümce
aşağül de aşağül

“-kimi alacan..
sevdiğin kim..”
“-aşağül”
“-nişanlın kim”
“-aşağüüll”
“-en akıllı gıız..”
“-aşağül..”
“-en datlı ğız..”
kim demeye galmadan yapışdırıdım cuvabı..
“aşağüüll”

“-en uzun boylu ğız..”
“-aşağül..”
en guvatlı,
en çikin,
en şişman..
en yaşlı..
en güçcüg..
en böyük
en çelimsiz..
en şımarık..
hepsi, her şeydi aşağül

bildiğim tek isim di
tek bildiğim o
kaderim..
tespihimdi,
tespihim
Ayşegül

ben de..
her şey onlu..
her hülyam o
her düşüm onunlaydı..
dağda oğlak kuzu gütme..
tarlada çapa
ekin yolma
harmanda dönme
nedense
illa
da
Ayşegül

sebzeye
fidanlara su
aynı gölgeyi paylaşma
aynı çocukların ana-babası olma
aynı sıkıntıyı da ama
aynı mutluluğu paylaşma
hatta
onun mutluluğu üstüne hülya
her zaman
başka şey yok
sadece
Ayşegül..

onun adıyla başladım,
sabaha, güne…
ömrümce
mektuplara, fallara
hasrettim
hasrettim
hasretim
aşağül sevgilim..

onun adına ettim tüm duaları
onun adına diledim mutluluk şarkılarını
değiştirmedim..
ömrümce
hep onu diledim
her zaman ilk önce,
Ayşegül..

onun adına mutluluğu,
mutluluğum oydu
ömür geçti..
görmedim ömrümce onu
ne fayda..
ama
ne duam
ne hülyam
ne de dudağımdaki o ismi
yıllar değiştirmedi,
Ayşegül..

onu dilerim hala
hala o aklımda
hülyalarımda
ömrüm
Ayşegül’üm
bilmem o kiminle mutlu
ben hala seviyorum onu
geçip gitse de ömür
rüyamda çocuk görünür
tek vazgeçilmezim
her zaman
tek andığım..
canım
o tek bildiğim isim
sevgilim
Ayşegül

Ayşegül