Ben büyüdükçe hayallerde büyür sanırdım
Ben büyüdüm hayallerim küçüldü
Zamanın sürgününde şimdi yüreğim
Vakit azaldıkça sabrım büyüdü
Hiç mavi pancurlu penecerem olmadı
Kimbilir belki bir gün
Yalnızlığımı sıkıştırıp valizimin bir köşesine
Kilometrelerin beni tanımadığı bir uzaklığa giderim
Bundan önce hiç yaşamamış farzedip ansızın
Kusurlara kör, iddalara kayıtsız kalan
Dokunduğumda paramparça olacak ufuklarım var
Yakaladığımda kül olacak sevinçler
Bir baharı düşlüyorum bahçemde kiraz ve dut ağacı
Bir hayali yok edecek yağmur yüklü bulutlarım var
Sabahın seherinde açan güllerimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!