Söyleseydim seni sevdiğimi
Durup da dinler miydin ki beni
Kalbim seni istiyor ve senin deseydim
Yüreğimi yüreğine ekler miydin?
En derin yaramsın deseydim
Sevginin kanunu
Ne kara sonu
Tüm ışıklar kapandı
Gönül görmez artık
Hiç bir güzelliği
Yaşamaz ki
Kimseyi kandırmak istemem anca kendimi kandırırım,
Dostlarımı kandırmak bana zaten hiç yakışmaz.
Sözlerimin arkasındayım her zaman.
Yanıma alamasam da…
Sözlerim beni bana düşman edip,
Herkesi bana düşman etse de.
Sevmelisin yürekten
Gelerek ta içten
Bırakmıcaksın o elleri
Tutucaksın sıkıca
Sıkıcana saracaksın
Korkarım yalnızlıktan
Yalnızken karanlıktan
Bıktım hep yarıda kalmaktan
Sonuna gelmeden yasaklanmaktan
Yarı yolda bırakılmaktan
Yağmur yağıyor İstanbul’a
Sanki Yüreğim ağlıyor
Özlemişim yârimi
Göremiyor gözlerim
Deyemiyor ellerim
Hasreti çöktü üstüme
Bana ait değilsin biliyorum
Kendimi niye zorluyorum
Neden böyle yaptığımı
Kendime dahi anlatamıyorum
Yarının umutları ellerde
Benim aşkım ölürcesine
Ölümü göze alır gidercesine
Gittiğim yolu görmezcesine
Razı olurum her şeyine
Yalansız olan her şeye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!