Kaç asır geçti sensiz bu diyarlarda
Sadece yaşadıkların kaldı senin ardında
Dağlar kadar olan yüce sabrında
Yol aldın sende gidenler dergâhında
Devam eder her daim senin ilahi sevgin
Sevgisizlik virüsüne bulaştım
Yârin sesinden uzaklaştım
Kendimi karantinaya almıştım
Kimseye izin yok kararlıydım
Ben miyim? Ölmeyi isteyip de
Ölemeden ölen
Yaşamak varken ölümü seçen
Her gün ölüp ölüp dirilen
Hayatı tam ortasında
Bırakıp terk eden
Aklım, bana bir sen kaldın
Yanımda sanki sadece sen vardın
Dünyada hep bana sırdaş, bana yardın
Sen bana hayaller bağışladın
Derim ki tutmasın beni kimse
Bugünün bereketi yüreğimde
Dilimin söylemesi yetmezde
Olur, belki gözüm görmese de
Haklı olduğum bu günde
Bakmak isterim
Sebebi hatıraların özünde
Ne görünüyor ki gözünde
Anlamıyorsun beni belli sözünde
Silme geçmişi hemen kızıp da
Acıların üstünü örterken bile acıtıp da
Artık yaşamıyorum hayallerimi
Bıktım bunaldım geri ver yüreğimi
Aldın benden yaşama sevincimi
Çaldın umutlarımı benden
Bekliyorum geri vermeni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!