Ayşegül Şiiri - Aslan Özçelik

AYŞEGÜL.
Seni çök özledim bacım o ayrılık,
yollar ayırdı beni çiğerimi dağladı.
Ey zalim sabahıyı,kime uyanmak,
bize gözyşımı eyledın zalim.
Mayıs ayı kimine döğum günu bize,
ölüm gününumu.
Daha sana doyamadan bacım,
küçağında çocuğun yanında gorümcen,
kaynın vardı.
Ey zalim saraykent kime yuva bize mezar evi,
bir yollun gidipte dönmeyen yolda son buldün,
nefesın.
Yokluğün hep mayıs içimde hazin gözlerde,
hüzün bıraktın ayşegül.
Sana nasıl deyipte öldüğünü dua edipte,
amin demeyı.
Daha senin öldğüne inanamadımki ey zalim.
Yozgattın yolları dolamaçlı içimi parçali bıraktın.
Beyazları severdin ama kefeni sevmezdın ayşegül.
Köşklerı,evlerı, yalıları severdin mezar köşkü sevmezdin.
Bacım biliyorüm şimdi ya bir hüru yada melek oldun.
Sen burda bir prenses yada bir peridin ayşegül
aslan özçelik

birde limuzin yoluyorum

...........''''''''''''''''''''''''_
....................*şairlere*........'''__
..........._______özel______ _ ____)
...........! () '() ''''**! () () ***! ()