Ayşegül Şiiri - Mehmet Türkan

Ömrünü çıkrığında eğirmiş Ayşegül’ üm
Yaşı otuz beş ama altmış beş sanırsınız
Söylemeye gerek yok, saklı kalsın sözlerim
Güneyde bir kadındır, siz onu tanırsınız

Irgat değil Ayşegül, tekstilde çalışıyor
Çocuğu omuzunda, cağa bobin takıyor
Karnı burnunda gebe, hayatla savaşıyor
Yedi çocuk da evde, nasıldır bilirsiniz

Gülsün diye gül koymuş ilk çocuğun ismini
Sonraki Bir gül olmuş, kendi gülermiş gibi
Son demiş, son gül demiş, Fakat yokmuş erkeği
Erkek çocuk yok diyor, de nasıl gülersiniz

Sekiz olmuş toplamı, dokuzuncu karnında
Koşuşturup duruyor tezgahın arkasında
Var mı, yok mu, bir sorun, Yaşamın aynasında
Yaşı otuz beş ama altmış beş sanırsınız