Gece,sokakta dolaşan paltosuz biri.
Sanırım bir çocuk.
İçi boş, lekeli camlardan hayaletler dönüp bakıyor,
Nereye gidiyor diye.
Dönüp bakıyorlar, yanına gitmeye gerek yok gibi duruyor.
Sonu çıkmaz bir sokağın başındayım
Başka bir dönüş yok oradan
Bilinmez bir karanlıktayım
Işıkların var olmadığı zamandan kalan.
Daha mı iyiydi ki ışıklı zamanlar?
Çakıl taşları titreşiyor dalgalarda
Sözlerin buğulanırken aklımda
Derken berrak suda bir kayık beliriyor
Kaybolmuş, denizin ortasında
Resmedeyim seni sahil kenarında
Düşünür insanlar,ona suç atar.
Sahip olamadıkları;duygular,
emeller,insanlar ve sevgiler.
Suçun hepsi dünyanın.
Düşünceler; kontrolsüz, sıcak ve yavan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!