Çılgın bir akşam üstü..
Güller ağladı.
Ben ağladım
Senin için,aşkım için.
Çılgın bir gece..
Sen yoksun.
İlk tanıştığımız günü anımsıyorum
Ne kadar da deliymişiz meğer
İkimizde ilk anda sevmemiştik birbirimizi
Sonra bir kıvılcım düştü içimize,
Kulaklarımıza melekler fısıldadı
Elbet sana bir şeyler
Sevgini bedeli bu mu?
Anlamıyorum.
Acı dökülen yaprağın damarlarında
Biz ise en güzel yerindeyiz.
Kopan bir vücuttan en son dökülen damlayız.
Kalbimiz kenetli,
Yine sabah oluyor
Yine sabahın hüznünde boğuluyorum.
Rüzgarın bile girmeye korktuğu odamda,
Ben dahi korkular içindeyim
Ben dahi ürküyorum.
Kuşların sesi de artık yakından gelmiyor.
Senin için, sana dair yazıyorum.
Gece şahit, kalemim şahit,
Sen şahit değilsin.
Kimse görmesin diye,
Adını topraktaki çakıl taşlarına yazıyorum.
Dudaklarını en ince hattıyla,
Bir ses duyuyorum uzaklardan
Çağırıyor beni.
Elime kalemimi alıp,
Bir şeyler yazmamı istiyor sana dair.
Hala delice severken ne yazabilirim?
Kalem elime yapışıyor sıcaktan.
Nasıl anlatsam bilmiyorum.
Anlar mısın anlatsam.
Gül dalı mısın sevda çiçeği
Gecemin yası mısın?
Katmer katmer değilim ki,
İçime alayım.
Bir rüzgar gibi girdi gözlerin yüreğime
deli gibi sardı bedinimi
Bilmediğim bir ıslık duyar oldum
Ve sen kalkıp gittin
Hiç dokunamadı bu yürek sana
koklayamadı
Uyku girmiyor gözlerime
Bir bulut inmeli ki göz kapaklarıma
Ağırlaşmalı istemeli tutkuyla
Düşlerimi süsleyeceksin yine
Hayallerime konuk olacaksın
Ve göklerden bir yıldız koparıp,
Göl başında pınarlar akarken
Alabildiğine çılgın gecenin
Koynuna dayanmak için,
Akşamın olmasını beklemek omzunda
Ve
Her oluşunda karanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!