Doğa
Hazan mevsimin de
Hüznü yaşarken
Sarıdan kırmızıya
En güzel renkleriyle
Ansızın çıkıvereceksin karşıma
Karıştıracaksın beyin hücrelerimi
Bir tek seni,seni düşünebileceğim
Çok geceler uykumu böleceksin
Hep yolunu gözleyeceğim
Güzel günler uzak değil
Yeterki bitmesin umutlar
Işıklar sönmesin
Sevgiler dostluklar bitmesin
Mutluluklar tükenmesin
Başkent çok soğuk sevdiğim
Mevsim karakış
Acı rüzgarlar esiyor,caddelerde
Sokaklar karla kaplı
Odam soğuk,yatağım buz gibi
(1 mayıs emekçi bayramı için)
Onlardır yürek gücüyle yaratan
Doğada ne varsa herşeyi
Beyinlerinin bilinci ellerinin gücüyle
Kırgınım yıllara
Ama hayata değil
Yıllar yaşamak istediklerimi
Aldı elimden
İnsafsızca
Hayatta hep
Benim için aşk; yaz sıcağında...
Serin sulara dalmak...gibi...
Benim için aşk; susuzluğumda...
Kana kana içtiğim su...gibi...
Benim için aşk; ılık yaz yağmurunda...
Ansızın girdin yüreğime
Sevmek ve sevilmeye hiç hazır değilken
Sevgiye inancını yitirmiş yüreğimin
Canlandı sevgi dolu hücreleri.
Dondurucu soğukların onu üşüteceğini bilerek
Ayaz gecelerin acımasızlığına direnerek
Kar suyundan alır cansuyunu
Umutla özlemle
Başkaldırır sevgiyle kardelen
Tıpkı yüreğim gibi
bana gön. şiire teşekkürler