Caminin avlusunda,musalla taşında
Bir cenaze yatıyordu
Yakınları başında iki kat ağlıyordu
Herkes bu yoldan geçip,bu şerbeti içecek
Zengin fakir denk olup ölüm bize gelecek
Yangın yeri yürekler...
Ey! Aşk...
Katmer katmer dalgalanan ateş misali
Söndüremediğim kor oldun yüreğimde
Kaybedip birdaha bulamadığım diğer yarım,
Susmayan çığlıklarımsın bundan sonra
Bir peri masalından uyandırılmış gibi
Gözlerini kapat...
Hiçbirşey düşünme...
Yaratılan tüm sesleri dinle!
Kuşları dinle!
Her bir ses diğerinden farklı ve tatlı
Denizler...
Ben,sana ışık olayım derken
Sen,bana olmuşsun bilemedim
Seni teselli ederken,teselli bulmuşum
Yüreğinin mutluluk dolu olmasını isterken
Sen benim yüreğime can suyu olmuşsun
Ben, seni unutmak için değil
Uğrunda ölmek için sevdim
Dünyadan korkmak için değil
Dünyayı seninle yormak için sevdim
Ey Rabbim!
vurduğum tüm kapılar,sana çıkıyor,
Acılı yürekler,seninle teselli buluyor.
İçinden çıkılmaz hallerden,senin izninle çıkılıyor.
Hayatın yükü...
Sana duyduğumuz güçle çekiliyor,
Ey şu dünyada olan mahlükat
Alemi kendi için sanan mahlükat
yaratılmış olan,her zerrede sen
Onu yaradanı ara mahlükat
İnsan perde perde büyüyor lakin
Nedenini düşünmez duruyor sakin
Hayat seni anlamak için uğraştım
Uğraştıkça yoruldum,
Yoruldukça uğraştım,
Ne sen benden bıktın,
Ne de ben senden
Küçük bir çocuk gibi
Sana sokulup ağlamak istedim
Şevkatinle kucaklamanı
Sevginle beni ısıtmanı istedim
Biliyorum yalnız değilim
Beni unutmadın,unutmadın biliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!