Ayşe Ümitlerimi Verir mi Anne?

Gidiyorum anne!
Çığlıklarımı yastığımın altına bıraktım
Ve sevişlerimi;
Yarin gamzesine..

Bir sabah avuçlarımdan
Akıp gidişini izledim ömrümün.
Kirpiğimin ucundan düşmesin diye
Yeşil düşlerim;
Kapatmaya korktuğum gözlerimin
Kepeklerini çekiyorum şimdi..

Bir çizik daha attım
yürek takvimime
Yelkovan, akrep cebimde gidiyorum
.Zamanı da götürüyorum yanımda..

Asiliğimi;
Ali'nin delikanına sızdırdım
Ve ümitlerimi
Ayşe'nin bakışlarına bıraktım
Söz verdi,
O taşıyacak yarınlara..

Sancılarımı bohçama sardım,
Ördüğün yün hırkayı da aldım
Yaralarım üşütmeyecek.
Sızlatmayacak şubat soğuğu
Parmak uçlarımı.
karakışın ayazı dolmayacakl
Yüreğimin kırıklarından içeri.
Şimdilik gidiyorum..

Belki bir sabah anne!
Kardelen çiçeği gibi yarınlara açarım.
Baharları yırtarım tam ortasından.
Ve dünyanın yakasına yapışır
İsterim alacağımı.
'ver' derim
'senden bir ömür alacağım var'

Bir gülün goncasında çiy
Ya da kelebeğin kanadında benek olup
Tutunurum yaşamın kıyısına
En asisinden..

Yarin dudağında unuttuğum busem
Diriliverir belki de sıcacık
Kuruttuğım gülüşlerim
Filizlenir yeniden.
Renklerin en güzeline boyarım düşlerimi
Çekip çıkarırım;
Hayatımın ortasına saplanmış hançeri..

Geri isterim belki
Ayşe'nin gözlerine sattığım ümitlerimi
Vermez mi? Olsun!
Ben biriktirdiğim gözyaşlarımla
Yenilerini yeşertirim.
Sen şefkatli bağrını kapatma
Bir gün anne!
Bakışların batar yüreğime de
Dönerim..