Ne kadar dağıtırsan dağıt bakışlarını etrafına,
Bir tek bana aitler biliyorum.
Ne kadar sevmiyorum diye söylesen de inatla,
Gönlündeki en güzel yeri bana ayırdın biliyorum.
Biliyorum dinlediğin her şarkının melodisinde,
Her şiirin mısrasında ve yaşadığın her şeyde ben varım.
Nereye gider bu sensizliğin sonu,
Tahmin etmek zor.
Daha ne kadar sensiz geçer ömür.
Sensiz yaşamak, susuz yaşamak gibi,
Olmazsa olmazsın.
Ama yoksun,
Bırak beni...
her zaman yaptığın gibi.
Doymadım yalnızlığa,
sensizliğe daha doymadım.
Bırak beni...
Hiç olmadın yanımda, yakınımda.
Bu gece ay her zamankinden daha karanlık.
Hafif bir kasvet ve sen, gece yarısı.
Başımı yastığa koyalı çok olmadı.
Duyduğum melodiyle irkilip seni yazmaya başladım.
Neden bilmem bu günlerde çok sık gelir oldun aklıma.
Öleceğimden midir yoksa döneceğinden midir bilemedim.
Hayal kurma vakti yine.
Ne geliyor aklıma biliyor musun?
Şimdi karşılaşsak seninle bir yerde,
Gözlerim gözlerinin sonsuzluğuna dalsa.
Öylece kalakalsak.
Biriktirdiğimiz hasreti döksek bir bardak çaya.
İki cümleyi bir araya getiremem konuş desen.
Yaz desen; e o zamanda sana uygun kelime bulamam.
Nelere benzersin?
Nasıl bir şeysin bilemem
Bir bilsen,
Ömrümün seni anlatmakla geçtiğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!