Ayşe sana nasıl desem ne desem
Yalnızlık özünde bahane desem
Şeker dilin gezindikçe ne edem
Elimde değil senden uzak kalsam.
Özünü sevgiden alan kalemin
Zamana dimdik set çeker, sözlerin
Yarınına huzur verir şenlikte
Işıl ışıl okutur aydınlıkta.
Lezzeti bambaşkadır her yeni gün
Maviye çalan tuvalinle solgun
Anlık haberlerini verdikçe an
Zamana yazarsın yenilerini,
Ey yâr susma bin bir çiçek açtırsın
Laleyle barışık şirin sözlerin!
(Ankara/15.07.07)
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 3.9.2007 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökmen Yılmaz Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/03/ayse-ozyilmazel-e-ithaf.jpg)
TÜM YORUMLAR (21)