Ayşe kız Şiiri - Şeyhmus Sait Aydın

• 

  Aysun Asar

  Azap Ramazanın kızı oldu dediler
  Soğuk höllüğe belediler
  Dogduğunda çileydi alın yazısı
  Yoktu anansının sütü
  Ala inegin
  sütüyle beslediler.
  
  Ayşe anamız gibi kısmetli olsun diye
  Adına ayşe dediler
  
  Baba el kapısında azap
  Sabah beş akşam sekiz çalışmakta,
  kışın koyun kuzu mal,davar,
  Baharda,ot, çayır
  yazları ekin ekenekte
  Zamanla yarışmakta
  
  Bir yıl hasan aganın kapısında
  bir yıl mehmet aganın
  sekizine basınca anladı
  zorlugunu süt sagmanın,
  tezek yapmanın.
  .
  hani adını ayşe koymuşlardı
  haniya bol olacaktı kısmetin
  Bahtı açık kısmeti bol
  Ayşe Kızı olacaktın memleketin
  .
  Okuma yazma netsin ayşe kız
  Babası azap,
  Anası ırgat
  Okul onun neyine
  Alfabesi olmazki
  Aga kapısında yetişen beslemenin.
  
  Beliklerine Güneşin sarısını ördü anası
  Gögüslerinde Anadolu ayvası
  Ve mahzun gülüşlerle buzülen dudaklarında
  Kiraz meyvası.
  Yaş onbeş
  Başında ergenlik sevdası.
  
  Aganın genç çobanı
  Gözleri siyah’mı siyah
  kömür karası
  Yanakları al al
  Ayşeyle yatar ayşeyle kalkar
  Azap ramazanın kızıdır
  uykularında gördüğü tüm rüyası
  
  çobandır kendisi ama
  Azap ramazandan neyi eksik
  Çobanlıktır meslegi
  Bugüne bugün altın bilerzik
  
  Davarı suya indirirken
  kavalıyla çaldıgı nagme
  Akşam olup sürü
  yaklaştıgında köye
  Hep ayşeye seslenir ezik mi ezik.
  
  ‘’Altın saçlarına gönül bagladım
  Sevdicegim beni Anla nolursun
  Aşkımı kavalla seslemdiririm
  Gönlüme gönlünü bagla nolursun.; ;
  
  Ayşenin umrunda degil
  Ne yanık yanık çalan kavalın sesi
  Nede kendine seslenen çoban bestesi.
  Ayşe hülyalarda
  Ayşe başka Dünyalarda
  
  Ayşe,aganın evinde seyretmiş dizileri
  Nesine gerek çobanın ezgileri
  
  Serpildikçe serpiliyor ayşe kız
  Sarı saçlar mavi gözler bir afet
  Çoban dahil tüm köy genci yanıyor
  Yaş on dokuz,
  Ayşe kız’ sa bir afet.
  
  Cobanı hiç görürmü gözü
  İnsan gibi yaşamı istiyor özü.
  Büyük bir şeherde yaşamaktır hülyası
  Babayı azaplıktan kurtarmak
  Anayı ırgatlıktan
  Sevdiği bir erkek olsun kocası
  Birkaç cocuk
  İnsan gibi yaşamaktır rüyası
  
  Sabahın seherinde birgün
  Takıyor bohçasını koluna
  Atıyor kendini şeher yoluna,
  
  Bindiği otobüsün şöförüne veriyor ilk meyvasını
  Sonra kaldıgı otel katbine
  Şimdi Ayşe kız otuz yaşında
  Ve
  Hatırlamak istemiyor ilk günden sonrasını.
  
  Nice ilden ile atıldın
  Rüyan gerçek olmadımı Ayşe kız
  Nice hal bilmeze satıldın
  Hala çilen dolmadımı ayşe kız.
  
  bugüne kadar nasıl farketmedim bu harika eseri!
  sevgili abim malum bayram, misafirler yoğun,biraz dolaşmaya çıkıyoruz akşama döner dönmez ilk işim Yürüyen Merdiven'de yorumlamak üzere bu muhteşem ötesi şiirinizi yorumlamak üzere kağıda aktaracağım, naçizane bir bayram hediyesi, kabul buyurursanız eğer,
  saygılarımla...
  
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)