Mut kalesinde çalıştım eylendim bir dem
Tesellim işleyip verdiğin medil den
Uzak uzak kaçıp durdum ben kendim den
Öleceğim ayşem inan kederim den.
*****
Erdemli de çıkmış dometesler firek
Ayrılık acısına dayanırmı yürek
Ağlama garip anam guzum diyerek
Ayşe kızı çok gördü bana bu felek.
*****
Portakal ağaçları eğilmiş yere
Toroslardan aşağı dökülür dere
Akşam olur bürünürüm bin kedere
Ayşe kız ahval arz edeyim kimlere.
*****
Bay kuşlar ötüşür dağın belengin de
Ayşe'm aradım yükseğ
..........
..........
Kayıt Tarihi : 20.2.2001 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!