Kendini bilmez, meçhul biriyim.
Ne ucum belli, ne bucağım,
Ne varım, ne yokum,
Ne hiçim ne...
Bildiğiniz gibi değilim.
Kitap okurken o uzun uzun kelimeyim,
Hiç kimsenin seni
Bulamayacağı yerlere git.
Bir romanın en son sayfasına gizlen mesela
Veya tozlu bir sandığa..
Öyle gizlen ki cüret etmesinler seni bulmaya.
Gecenin o sonsuz karanlığına,
Ellerim, sen gittiğinden beri soğuk,
Kalbim,
Bozuk plakları andırıyor bu aralar..
Şehrin üzeri karanlık sevgilim,
Kuşlar hiç cıvıldamıyor..
Güneş, bütün asaletiyle doğmuyor eskisi gibi.
O kadar güzel ki bugün hava,
O kadar pırıl pırıl ki yıldızlar,
Öyle güzel gülümsüyor ki tepedeki dolunay,
Öyle sarmaş dolaş ki bu gece kuşlar.
Alışık olmadığım bir atmosfer..
Belki de sınamıştır seni tanrı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!