Gök, yarılsa da süzülse arasından güneş.
Beni de alıp götürse
Birde göğsümde kalburlasmış yüreğim,
Süzüle süzüle kenetlense.
İki ayrı oyuktan akan kan gibi
Düşlerimiz ertelendi yarınımız enkaz!
Tırnaklarla kazınan,avuç avuç kum!
Biri yeniden gözünü açar diye
Uykular haram!
Bir hayal, bir gelecek endişesi
Bir yandan hayat meşgalesi
Umitvarım;
Menbaını bilmediğim nağmeden,
Bestegâhım;
Girizgâhın nereden?
Adını gönlüme ilmek ilmek nakşettigim
Nebinin sokağı
Şimdi yer gök selam durmuş
Melekler saf saf
Vurma yüzüme
Fırlatma bana
ok gibi bakışlarını
Zaten içmişim
Ne çok şey sığdırmışız hayatımıza
Bize ait olan, olmayan...
Ne çok şeyle kafa yormuşuz
Bize lazım olan,olmayan...
Umudumun bekçisini azlettim
Gördüğüm Seraptan başkası değil
Düşünmekten harab ettim kendimi
Yaptığım yorulmaktan başkası değil
Ben çocukken
Bayram benim için şeker değildi
Oyuncak bebeğimdi
Zaman örselese de yaprak yaprak takvimleri,
Beni eskitemez, çünkü ben öğretmenim.
Ardımda bıraktım incilerimi
Hatıralarımı yad edip yaşatırlar yine beni.
Unutulmam mümkün değil,
Bir ele, bir gönüle değdi sözlerim...
Ertelenmiş yarınlara,
Otelenmiş umutlara
veda ederek
yola çıktım bu gece
Servetimi yüklenip,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!