Ayşe Duran 2 Şiirleri - Şair Ayşe Duran 2

Ağaçlarda iffetinin kayıp
edip soyundu.
Toprak örtmez bizleri
ruhlarımız soyundu.

Ölmek toprağı kirletmek

BAŞI

Yaşamın ne başı beli nede sonu.
Neresinden tutsam kopma da .

GÖZLERİ

Gelmişken hazır bahar.
Bir gül gönderse o yar.
Gülsüz kalan gönlüme.

GERİDE

Ne ölüm uzak insana
Nede aşk yakın
Biraz da dünyaya sen bakın.

Gitti bütün sevdiklerim kaldım bura da
Silkelensin pencere kapıya vur da .

Ben koca bir denizim kendi içimde
Mavi rengim beyaz köpüklerim.

Şahlanır ruhum yeller önün de

Alev gibi dönüyorum.
Sanma ki sönüyorum.

Erciyes,in kar yüze vurur
Of anam of
Avşar güzel göze vurur
of anam of.