Ayşe Can 2 Şiirleri - Şair Ayşe Can 2

İlk sen düşündün beni, kanındayken daha,
Soğuk kış gecelerinde sen aldın beni yorgana,
İlk sen uyuttun beni ninnilerle yanımda,
O kadar tatlısın ki, baldan bile daha fazla,
Gülleri sen canlandırırsın bu dünyada,
Evren sana bağlı, gülmen ile canlandı,

Ellerim on parmak, on tırnak,
Deriden, kandan yarat,
Allah'ım bize ulaş,
El, kol deme, vücut yarat,
Ama unutma elleri, kolları, farklı alanları.

Güneş, Dünya, Ay birbirini kovalar, herkes bunu anlar.
Dünyanın uydusu aydır ay.
Güneş, Dünya, Ay birbirini kovalar, gizemli uzayda dolaşırlar.
Bu trenin içinde çok cisimler gezmekte, uzay boşluğunda birbirini ezmekte.

Maddenin hareketi kurallara bağlıdır.

Keşke deyip geçme dünyayı gezmeye,
Hayal kurup vazgeçme, ölüleri sevmeye,
Onun arkasından gülmeye niyet etme,
Gülleri koklayıp, arıları sev be!

Denizin içindeki dalga, oldu koca karga,

Belki ilk senin sesini duyduk bu güzel okulda,
Senin sesin bir müzik gibi geldi adeta,
Gidişin aynı değildi ama adın yazıldı kalbimizin şurasına,
Dersler sıkıcı gelse de bana, bize,
Eğlendirdin sen burada,
Kalbimizdesin her zamanda.

Önceleri bilmedim kelimeleri,
Belki harflerden başlayıp tuttum heceleri,
Gözlerim görmedi sanki,
Özendim görmeye ama benim çabam ney ki!
Güller açtı, koktu,
Anlamak çok zordu,

Sil baştan Dünya'yı farklı renklere boya,
Bulutlar mavi olsa, gökyüzü sarı,
Ya güneş yeşil olsa,
Dünya ışığı için,
İnsan turuncu olsa portakal gibi,
Portakalın yüzü olsa insan gibi,

Eve geldiğinde biten o ağrı,
Al mı, ak mı sormak sana mı düşer?
Sona eren o kırmızı çalgı,
Ağaçtan düşen elmanın alı,
Bazen de çok tatlı,
Ekşi olması şart mı?

Kızkulesi'nden başla saymaya,
İzmir'in güzellikleri bitmez asla,
Al rengimiz yaşar dünyada,
Başkentimiz her zaman Ankara,
Tavşanlar koşar dünyada,
Ceylanlar kaçar burada,

Eline bir iğne battı, kalbine yansıdı,
Bu olay geçen hikayede nefret değil sevgi kazandı,
Sevginin kazandığı hikayeler acıklıdır,
Bunu bilmek ise çok daha acıklıdır,
Kar yağarken pencere kenarında,
Elinde bir fincan, kucağında bir kitap,