Gölge gelmiş üzerine, pembe topu vurmanı bekler Ayşe.
Şeker Ayşe. Örülmüş saçlarına konan kelebekten korkmasını
güler gölgeden nasiplenen adam. Romork’ta giden kadın.
Kendi Ayşe’si sanar, kızım gel eve geldik biz der. Ayşe'ye ise
bu ses uzakta kalır. El sallar Ayşe güler agular la, oyun sanır buna.
Eğilir gölgede yatan adamın kulaklarıyla oynar. Kalksa adam, çoşa
çoşa koşar. Ayşe saklan-baç diye. İşte bu benim içimde büyüttüğüm Ayşe...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Teşekkür ederim Nazır bey.Gönlünüze hitap edebildiysem ne mutlu bana.
Yaratıcılığın en güzeli.İmalı anlatılan gayet hoş bir şiirdi.
Belkide bir düş gibi veya yaşanan ciddi bir anı. Anlamlı olmuş. kutluyorum tam puan. Diğer şiirlerinizi de okuyacağım. Selam oılsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta