Aysana Nefsim Şiiri - Mehmet Şahan

AYSANA NEFSİM

Niçin yaratıldın akletmiyorsun,
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Niçin donatıldın fikretmiyorsun,
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Fikrî cehaletten caysana nefsim!

Şu akan zamanın arkında mısın?
Kaybettiğin anın farkında mısın?
Bu fani dünyanın çarkında mısın?
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Düş ve dalaletten caysana nefsim!

Aklın rüyalarda harada, çulda;
Gönlün hülyalarda parada, pulda!
Kendin hayallerde, yara da kulda;
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Beşere rağbetten caysana nefsim!

Kimsenin altında hasır arama,
Zahirde, batında kusur arama!
Kulun hesabında küsur arama,
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Kovu ve gıybetten caysana nefsim!

İçindeki kibrin yüze vurmasın,
Biçimdeki kibrin göze vurmasın,
Seçimdeki kibrin söze vurmasın,
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Kibri dirayetten caysana nefsim!

Pir-î Fâni der ki; gafil olmadan,
Müflis güruhunda sefil olmadan!
Hakk’ın huzurunda zelil olmadan,
Düştüğün gafletten aysana nefsim!
Kalbe sirayetten caysana nefsim!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
27.08.2022 – KİLİS