Bu yalanlar, seni benden alır,
Bizi akışa bırakır,
Nehirdeki yaprak gibi sürükler,
Tutunduğumuz dalı aratır.
O dala tutunamayız artık,
Bu yol bizi kurutur.
Suyundan yararlanamayız nehrin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta