Kasvetli bir kış akşamı
sonu olmayan karanlık kızgın bulutlar
tokat atarcasına yanaklarıma vuran yağmur damlaları
her tokatta aklıma gelen bir fotoğraf var
Sanki gülüyor, gözlerimin içine bakarak bana selam veriyor
Yeşil gözleri kış ayına meydan okurcasına parlarken sadece şahit olabilmek bile büyük bir şanstı
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta