Ruhun sarmalandığı vakitteyim...gece, sükunet, ve huzur... Bir an sonra gün doğacak ve çocuk cıvıltıları dolduracak yürreğimin has bahçesini...
Çocukluğumun sesleri!
El değdirmekten, incinmesinden, kırılmasından ölesiye korktuğum yegane değerim;
ÇOCUKLUĞUM..!
hep çocuk kalabilmeyi isterdim...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta