Ayrılmaz İkili Şiiri - İsmail Baharşen

bu hayat girdabında atıyor kalp dediğim
ve bu yalan olmayan gerçeklerle yüz yüze
aklımı beynimi kemiren tüm sorularla
dalgınlığın getirdiğibir aksaklık üstümde
ne düşünsem çıkmazlara giriyorum
hangi kadehe uzansam içmeden sarhoşum
herşey eskisi gibi değil anlıyorum
bitmiş güzel olan herşey gerektiği gibi
yalnızlık masalı yine her uykuya ilaç
karanlık hala her dünyaya korku
ve ben hala ayrılmaz ikilinin bir parçası
en büyük dostum benimle yaşlanan yalnızlık
benimle saçları ağardı benimle kocadı
benimle dost oldu güldü benimle ağladı
ömür denizine benimle demir attı
bir dümenlik manevra bile yapamadı
ne ben değiştim bıraktım onu
nede o beni bıraktı ne vefasız çıktı
ah o uğruna çıldırdığım yalnızlık olsaydı..