Ayrılmam Şiiri - Mustafa Tünay

Her günün sabahında.
Sarıyorum geceleri.
Sarıldıkça uzayan.
Yalnızlığın ipleri.

Gün akşam olunca
Sayıyorum yıldızları
Saydıkça çoğalan
Gözlerimin yaşları

Aktıkça gözyaşlarım
Kara toprak ıslandı
Sızdıkça kanlarım
Gönül bahçem sulandı

Yokluğunuzda bedenim
Düşüyor boşluklara.
Aynaya bakamıyorum.
Ak düşmüş saçlara.

Her gün yarını bekleyen.
Akan gözyaşı yanaklarım.
Bekledikçe gülmeyen
Morarmış dudaklarım

Açılsın pencereler
Görsün canları halimi
Uzayıp giden günler
Harap ettiler beni

Nedense kapanmıyor
Yalnızlığın defteri
Mutluluğu yazmayan
Kırarım, kalemleri

Gelin canlar yanıma
Dolduralım zamanları
Huzur verin bana
Kapatın şu camları

Dünyam sizinle güzel
Kavuşabilseydik eğer
Bir daha ayrılamam
Bana dünyayı verseler.