Ayrılmalıyız Şiiri - Muzaffer Taşkırmaz

Ben doğarken tanrım, yaşama küstüm
Göz yaşım dinmiyor, gözü yaşlıyım
Çektiğim çileler, yetmez mi artık
Gözümde canlandı, en son ayrılık

Dünyanın derdini, çeken ben miyim
Bir kara sevdalı, olan ben miyim
Bunca sevenler, sevilenler
Alnımıza yazılı, bu son ayrılık

Boş yere yazılmış, alın yazımız
Dertlerle kederle, dolu aşkımız
Mecnun Leyla gibi, çölde dolaşıp
Dua etsek de boş, ayrılmalıyız

“Ağlasan ne fark eder? şu fani dünyada
Gülmeyi unutma, sevgi ile yaşa
Bir vefasız uğruna, sakın aldanma
Kaderinse neyleyim, çaresizliğini.”