Ayrılma vakitleri olmasın

sen gittin yaa sevgilim...
ben geldim...
hazırsan, anlatayım;
önce gelen sendin aslında heyecanla "seni seviyorum..." diyerek
tam olarak şehrimin aşka kestiği...
benimse utanmadan çiçekler açtığım bir son bahardı....
kaldırımdan düşer gibi farkında olmadan aşık oldum sana
bu bana yetmedi
üstüne bir de aşka bulandım doya doya....
hayal bile edemeyeceğimiz anları özlemişiz meğer....
birlikte anların tadını çıkarırken
bana sıradan gelemeyecek kadar gerçekti her şey önceleri,
örneğin
evrenin en harika,
en ulaşılmaz,
en erişilmez bir şeyine bakar gibi bakardık birbirimize....
ben en çok, seviyordum seni...
sen en çok, seviyordun beni...
işte tam da buraya dikkat et sevgilim,
ikimize de öyle gelmişti.....
aslında her şey,
üç aylık bir zaman dilimi içinde eşsiz ve anlatılmaz bir çocuk sevinciydi...
tam olarak şehrimin buza kestiği benimse...........
kaçtın...
oh be kendime geldim
ama
az geldim
zor geldim....
hatta gelemedim
sana seni ne çok sevdiğimi anlatmak istedim
bir de yokluğunun çekilmez olduğunu
ama vazgeçtim anlatamadım...
şimdilik bu anlattıklarımla yetin sevgilim...
çölde kır çiçeğimi arıyordum ben
şimdi sensiz
nerelere geldim...