Hızlı adımlarla geçilmiş, karanlık bir sokak çıkmazında bıraktık ütopik düşlerimizi. Ne yana dönsek; Allahtan bozma kulübelerde çocukluğumuzu boğazladılar.
Ne limanlı bir şehrin tuz kokusuna adayabildik ömrümüzü ne de annemizin romatizmal serzenişlerine.
Ne bir savaşçının sol kaburgasındaki emperyal mermiyi öpebildik dudağından ne de babamızın Kürt şalvarındaki öfkeye çobanlık yapabildik.
Şimdi, ellibeş metrekarelik kör yalnızlıklar büyütüyoruz faşist menşeli(!) bir şehrin alaz yanık ayazlarında.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
