Ayrılma Eki ve Ayrılık

Pencere kenarına hüznümü astım bugün
Açılır, kapanır, ışık görmez güneşten
Çizilmiş, boyanmış ve paslanmış gönlümün
Dikenleri batar azap verir inceden

Sonra öteden beriye biri taş atar
Sen misin diye bakarım bu cehennemden
Hayır bulamıyorum, yoksun, aşikâr
Kaybolmuş kaçıp gitmişsin sen bu çevreden

Karanlıkta gölgeni ararken derin derin
Dört gözle bakarım etrafa özleminden
Vurur durur sineme üşütmez meltemin
Bir çorak arazideyim en sessizinden

Ve dahası yokluğun dahi damar kanım
Tıkanmış pıhtılaşmış bu aşkın zehrinden
Ne feryat ne sitem ediyorum Allah'ım
Kuvvetim olsa olsa bir güz yaprağından