Ayrılıyorduk Şiiri - İsmail Yıldırım

Ayrılıyorduk

Vakit gelmişti,ayrılıyorduk
Ben kafamı kaldıramıyordum
O da Kaldıramıyordu.
Biliyordum,anlıyordum,
Gözlerde gurup vakti
Bakmadan seyrediyorduk
Kan rengi bulutları.
Sora derin bir iç geçiriyorduk
Titrek kalbime eşlik eden dudaklarım,
Hadi! Allah ısmarladık diyordu.
Güneşin dünyayı sardığı gibi
Sarıyordu beni.
Bütün buseleri kıskandıran,
İki buse hediye ediyordu
İki yanağıma.
Bindim otobüse
Bir yarımı aşağıda bırakarak.
Bakışlar birbirinden kaçarak,
Eller sallanıyordu.
Yürekler dağlanıyor,
Gözler allanıyordu.
Otobüs gidiyordu.
Yollar iplik iplik akıyordu.
Gözüm, parçalanmış tek noktaya bakıyordu…

05.02.1999
İsmail YILDIRIM