Saçlarına dökmüşde,dumanın her tonunu.
Kirpiklerin saklayıp,kaşlar arasına,
amaçsızca esip savurdu, saçları karışık.
Güneşi gizledi, uzun parmaklarıyla.Sebepsiz.
döktü yüreğinden, sopsoğuk hüzünleri.
Sarının her tonunda, kirpik kirpik yapraklar.
Yaşanmadı böyle yas, böyle acı,feryat.
Zincirden kurtulmaya uğraşırken,
çıldıran ağaçlar; yaprakların savurarak,
soyunurken yalım yalnız.
İsyan mı? , boykot mu? nedir? bu,arbede.
Beyni karışmış dallar. Kuşların uçuşunda
umutsuz feryat, çığlık, sırılsıklam bakışlar.
Yazın sonu geldi. AYRILIYOR son, bahar.
Yaş dök,karışsın renklere. Canın kururcasına
Gidenler duymasalar da.Ebediyet de.
dipsiz,insafsız,zalim,iki yüzlü YAŞAM
13.09.2000
.
Kayıt Tarihi : 4.5.2005 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiye Alkış](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/04/ayriliyor-son-bahar.jpg)
oktay çöteli-Elazığ
döktü yüreğinden, sopsoğuk hüzünleri.
Sarının her tonunda, kirpik kirpik yapraklar.
Yaşanmadı böyle yas, böyle acı,feryat.
Hamiyet hanım, sade ve yalın uslubunuz şiir'e çok yatkın.. tebrikler...
selam ve dua ile
nizamettin özel
TÜM YORUMLAR (12)