Gitmekte güneş toprağına bulanmış saçları,
Susmuş gönlümde çalan aşk çanları,
Haykırmış yüreğim: “Aşkın sonu bu olmamalı”
Lakin boşunaymış bu feryatları,
Sen ile yüreğimin sevgi bağları,
Kaçınılmazmış meğerse ayrılıkları,
Bu ipin kopuşu üzecek belki onları,
Ancak buna karşı ne yapabilirimlerim,
Susmuş aşk dağının cikleyen kuşları,
Kulağıma ilk defa gelen gök ağlamaları;
Yüreğimden ağzıma çıkıyor,
“Gitme, kal!” feryatları.
Kayıt Tarihi : 22.10.2023 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!