Ayrılış Şiiri - Süleyman Balaban

Ayrılığı yanlış anladılar,
Sanki göç edermişcesine,
Karanlığa sarılırmışcasına,
Bir bıraktılar, tek bıraktılar,
Oysa,
Onlarlaydım, ben,
Yeri geldi sevinen,
Zaman oldu gözyaşlarını saklamadan,
Belkide zaruret içinde ağlayan...

Hep bir dost meclisi kurulurdu,
Düşünce serbestti ama
Aşina sözlerden uzak durulurdu,
Neşeye ayan kelimeler,
Dilimizden öyle güzel dökülürdü,
Tel tel, lime lime,
Unutmak yoktu sanki bu lugatta,
Sanki bir ucube...
Fakat kelime kelime...

Şimdi olanlar o kadar boş,
Anlayamadan dizeler bile nahoş,
Nerdesiniz desem duymazsınız,
Yaşamak lazım, inadına...
Riyalara katlanarak,
Kıpırdamadan öylesine,
Yada
Sert bir rüzgarlar savrulup gitmek,
Bilinmeyen diyarlara...