İyice kararmıştı hava Harem’den bindiğimde otobüse..Üç-dört basamak derken hop arabadayım.Kaptana bir tebessüm-sana güveniyorum dostum! ! - Koltuğumun altı gazete dolu,yanıma oturan çocuğa sıcak bir –iyi akşamlar.. Muavine gideceğim yer ”.......” Yavaş hareketlerle suflörü kapatıp en sakin halimle koltuğa yerleşmeler..Sonra kolonya,yiyecek içecek servisi..”kolonya almayayım...teşekkür ederim...kahve lütfen..” en sakin ve babacan ses tonumla ve sonuna kadar yolculuğun benzer şeyler. Ve sanırım kimseye farkettirmedim..
terkedilmişliğimi....
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta