Gün batıyor, gün batıyor,
Veda etsem hepinize.
Ufuk kanlı bir denize
Dönüyor, sizi bıraksam.
Gün batıyor, gün batıyor,
Evimi, eşyamı, paramı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiire 8'li hece şiiri diyebiliriz. Zira bir dize hariç dizelerin hepsi 8'li hece. Ancak bu durumda 'Evimi, eşyamı, paramı' dizesi 9'lu hece olarak şiirde hece hatası yapıldığı fark edilmekte. Dize sonlarında gereksiz noktalama işaretleri hemen dikkat çekmekte. İnsan hafızasını kaybedip de neden koşmak ister anlamış değilim.
Akılını, fikrini ve hafızasını yitiren birisi nereye koşar acaba? Yoksa atalarımız "BIRAK DELİYİ DÜŞESİYE GİTSİN!" derlerken böylelerini mi kast etmişler?
kendin olabilmek için (yerinde kalmak)
bir arzunun varlığı şart (koşmak)..
...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta