Ayrılırken senden Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Ayrılırken senden
Bir ömür bıraktım yakınlarına
Yamaçlarında bakışlarım öksüz kaldı sevgili!
Benimle soluyorken yarınlarını
İzler bıraktın avuçlarıma

Açılmak üzre kapandı umutlarım tenhasında sokaklarının
Hecelerken seni gecesine, gündüzüne
Taşlarına karışsın, kaynaşsın
Ses vererek ağlaşsın diye
Söyler bana ayaklarım usulca
Ayrılamam senden

Kelimeler feryad ederken boğazımda
Tellerinde hüzün şarkıları var
Ömrüm bulanıyor gözyaşlarına
Gönlüm sefer vaktinde şimdi
Sen doluyorken akınlarına
İsteğimdir yare dokunuşlarım
Bütün sevdalılar hacet namazında

Bahar gözlerimde açtı seninle
Yeşerttin dualar kadar
Dal budak saldı yeniden bağım
Yaş tuttu damarları
Sağnak sağnak
Baş tuttu yemişler
Yaprakları salkım saçak
Gözlerim; burçlarına dikilen sancaktı
Beni çocukça büyüten
Gözlerin; aşk denilen salıncaktı
Yarınlarıma gitmeliyim nefesinle
Baharımsı sesinle

Ayak bastığım şehrin konuşmalarıdır, bunlar
En ıssız zamanlarımı seslendiren
Kalbimi titretmeye yeminli, ırmakların sesi
İnancına diken olmadan
Konuşulanlar kadar
Bohçalanıp saklanacak hediye
Koydum kalbimi kalbinin üstüne
Kısa zamandan geriye