Ayrılırken Şiiri - Sezgin Yeşiltaş

Seninle bir ağaç altında geçti,birkaç saatimiz.
Ömrümüzün en güzel günü diye yazdık anılarımıza.
İsterdim hiç geçmeseydi vaktimiz,
Götürmeseydi seni bir yana,beni bir yana.

Belkide birdaha buluşamayız diyordun,
Bir hançer saplanıyordu sanki yüreğime.
Gözlerim gülerken içim ağlıyordu,
Dayanmak zor olacaktı yeniden hasretine.

Ayrılırken yolumuz bir köşe başında,
Veda için kenetleniyordu ellerimiz.
Katlanmak ne kadar zor olsa da,
Yeniden bir dağ gibi büyüyecek hasretimiz.

Belki yine buluşacağız,bir ağaç altında.
Yada anılarda kaybolup gideceğiz.
Yıllar sonra bir sokakta karşılaşınca,
Bir göz aşinalığıyla,birbirimizi seyredeceğiz.