O akşam
Başka bir hâlin vardı
Sanki
Ayrılmak için buluştuğumuzu biliyordun
Aramızda mevsimsiz rüzgârlar
Ve gözlerimizde
Alışılmadık korkularla
Şimdi adını bile unuttuğum bir parkta
İki buzdan heykel gibi
Yan yana oturuyorduk...
Sonsuz kederler içine
Beni sen atmamışsın gibi
Bir günahsız edasıyla
Susuyordun...
Çok yabancıydı birbirine
Yaşadıklarımızla umutladıklarımız
Neden, nasıl
Ne zaman geldik bu hâle
Sanırım her ikimiz de
Bunu düşünüyorduk
Seviyorduk sevmesine hâlâ
Lâkin tek başına sevgi
Kuramazmış koca bir geleceği
Artık görüyorduk...
İki iken bir olmayı
Öğrenmiştik zamanında
Şimdi de bölünmeye gidiyorduk...
...
Aşklarımı sordular da dün
Senden anlatmaya başladım
Çiğ süt emmiş insanoğlu
Dudaklarımdan
Öylesine bir isimmiş gibi
Döküldü adın...
Kayıt Tarihi : 21.2.2006 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben biliyorum adını o parkın
her doğum gününde oradayım
unuttum sanıyorsun o günü değil mi?
hatırlamazsın sen, neydi benim burcum
inadına ben yaşattım
gözlerini bensiz kapatma sakın
yolun düşmez oralara
bu yüzden bükük boynu parkın
öylesine dökülmüş ya adım
yanılıyorsun
Tanrı bile olamaz benden daha yakın
ne kadar örtüşmüş...sizi ve şiirinizi kutluyorum..
Senden anlatmaya başladım
Çiğ süt emmiş insanoğlu
Dudaklarımdan
Öylesine bir isimmiş gibi
Döküldü adın...
çok güzel bir anlatım
Güzel ama ben bu şiiri sevemedim Hocam...
TÜM YORUMLAR (13)