Ayrılırken Şiiri - Cahit Pehlivan

Ayrılmak için yapmıştım hazırlığımı.
Topladım bütün eşyalarımı.
Tam kapıdan atarken adımımı,
Hatırladım benim ile yaşayan dostlarımı,
Elimdeki eşyalarımı bıraktım kapı önüne,
Elveda demek için odamda kalanların hepsine,
Elveda ışık, ayna, tavan, sandalye,
Elveda lavabo, masa, oda ve pencere,
Diyerek kapatırken odamın kapısını,
Elveda dediğim masamın yanına gittim.
Açtım hemen oracıkta kasasını,
Unutmuştum orada, kardeş hatırasını,
Onları da alıp koydum eşyalarımın içine,
Sadık dostlarımı terk ederken sessizce,
Onlardan beni ayıran anahtar kaldı elimde.
Bu ayrıldığım dostlar, benim kardeşimdi.
Onlarla yaşar, onlarla mutlu olurdum.
Onlar benim hayatımın her şeyiydi.
Hep yardımcı olurdu, onlar bendeki,
Derde, kedere, neşeye ve sevince.
Bitmeyen çilemede, kısaca her şeyime.
Artık onlardan ayrılıyorum üzgün bir şekilde.
Son bir kez daha elveda sevdiklerime,
Elveda onları koruyan evime.

Merzifon